Wijnkooperij de Lange - importeur van unieke wijnen - Verkoop uitsluitend online

VDP en het belang van classificatie in de Duitse wijnbouw

Wat is de VDP? En hoe zit het ook weer met Guts-wein, Orts-wein en Lage-wein. En wat is het belang van deze classificatie? Wij leggen het u graag uit.

Bij kwaliteitswijnen uit Duitsland pronkt vaak het embleem van de Adelaar met druiventros op de capsule. Dit is het logo van de VDP (die Prädikatsweingüter). VDP, de afkorting voor Verband Deutscher Prädikats- und Qualitätsweingüter. Reeds geruime tijd groeperen meerdere wijnproducenten zich, met als doel een eigen wijngaard- of wijnclassificatie op te stellen. Dit mede geinspireerd op het classificatie systeem in Bourgogne. In het kader daarvan kunnen ze hun eigen strengere regels voor de wijnproductie opstellen. VDP de bekendste en by far meest invloedrijke groepering in Duitsland.

 

De VDP werd opgericht in het jaar 1910. Het was oorspronkelijk een groep producenten uit de streken Rheinhessen, Rheingau, Mosel en Pfalz. Hun doel was om wijn te promoten, die gemaakt werd zonder mostverrijking. In die tijd werd dit ‘naturweine’ genoemd. Eind jaren 60 werd "Naturwein" uit de Duitse wijnwetgeving geschrapt en vervolgens in 1971 werd het concept "Prädikatswein" ingevoerd. Ook VDP veranderde hun naam en stelde een nieuw statuut op. Als je lid wou worden van de VDP, moest je aan nog hogere normen kunnen beantwoorden. Vandaag de dag  telt de VDP ongeveer 200 wijndomeinen, verspreid over alle Duitse wijnregio’s. Uitsluitend wijndomeinen die lid zijn van de VDP mogen het embleem van de Adelaar met druiventros gebruiken.

Alle wijndomeinen die behoren tot de VDP hebben samen ongeveer 5% van het totale Duitse wijnbouwareaal in bezit. Aangezien de VDP zeer strenge voorschriften en regels oplegt aan hun leden, liggen de maximumopbrengsten als gevolg ook veel lager. De leden worden om de 5 jaar gecontroleerd op het naleven van alle voorschriften en regels. Indien deze niet voldoende of helemaal niet worden nageleefd, kunnen de domeinen in kwestie uitgesloten worden bij de VDP.

 

Het belang van classificatie

De VDP hecht groot belang aan de herkomst van hun wijnen. Zo hebben ze hun eigen ‘wijngaardclassificatiesysteem’, dat 4 verschillende niveaus bevat. Deze staan niet officieel in de Duitse wijnwetgeving en gelden dus enkel voor de VDP-leden.

De VDP-categorieën:

 

VDP Gutswein

Dit zijn regionale wijnen, qua stijl vergelijkbaar met generieke of regionale wijnen in de Bourgogne, die afkomstig zijn van de bedrijven van een lid in een bepaald gebied. Zij moeten voldoen aan de algemene normen die door de VDP zijn voorgeschreven. De maximaal toegestane opbrengst is 75hL/ha.

 

VDP Ortswein

Het equivalent van dorpswijnen in de Bourgogne, afkomstig van de beste wijngaarden binnen de grenzen van een dorp of stad met gebruikmaking van druivenrassen die typisch zijn voor hun regio. De maximaal toegestane opbrengst is ook hier 75hL/ha.

 

VDP Erste Lage

Dit is een aanduiding voor eersteklas wijngaarden met onderscheidende kenmerken en is het equivalent van premier cru-wijnen uit de Bourgogne. Dit zijn wijnen van uitstekende kwaliteit en met rijpingspotentieel. Er gelden strengere regels voor druiventeelt en wijnbereiding. Er mogen alleen druivenrassen worden gebruikt die de plaatselijke vereniging het meest geschikt heeft bevonden, voor een bepaalde plaats of een bepaald perceel. De maximaal toegestane opbrengst ligt lager (60hL/ha). De druiven moeten met de hand worden geoogst en moeten ten minste rijp genoeg zijn om voor de Spätlese-status in aanmerking te komen. De wijn moet worden geproduceerd volgens "traditionele wijnbouwtechnieken". Het dorp en de naam van de wijngaard moeten tevens op het etiket worden vermeld.

 

VDP Grosse Lage

Het equivalent van de grand cru's uit de Bourgogne. Dit zijn de beste percelen in de beste wijngaarden. De percelen zijn door de plaatselijke verenigingen nauwkeurig afgebakend als de percelen waarvan de kwaliteiten in de afgewerkte wijn waarneembaar zijn. Deze wijnen moeten van uitstekende kwaliteit zijn en een lang rijpingspotentieel hebben.

Er gelden nog strengere regels: de maximumopbrengst is lager dan voor wijnen van de "Erste Lage" (50hL/ha) en de keuze van druivenrassen is beperkter. De toegestane druivenrassen verschillen naargelang van de Anbaugebiete. Voor Grosse Lage is Riesling toegestaan in alle Anbaugebieten (zij het alleen voor gebotrytiseerde wijnen in Ahr) en Spätburgunder in alle Anbaugebieten behalve Mosel en Nahe. Afhankelijk van de Anbaugebiete kunnen diverse andere druiven worden toegestaan.

Droge witte wijnen mogen niet eerder op de markt komen dan de 1 september van het jaar dat volgt op de oogst. Rode wijnen moeten ten minste 12 maanden op eikenhout rijpen en mogen pas vanaf 1 september van het daaropvolgende jaar worden vrijgegeven. Zoetere Prädikat-wijnen mogen op 1 mei na de oogst worden vrijgegeven.

Droge wijnen die zijn gemaakt van druiven uit Grosse Lage worden aangeduid met Grosses Gewächs. De term "Grosses Gewächs" mag niet op het etiket worden vermeld; in plaats daarvan wordt het VDP-handelsmerk "GG" gebruikt. Alleen de naam van de wijngaard wordt op het etiket vermeld en niet het dorp (vergelijkbaar met grands crus in de Bourgogne).

 

Bekijk hier het VDP assortiment van Wijnkooperij De Lange.