Het aanbod van onze online shop is gericht op mensen die minimaal 18 jaar oud zijn.
Bevestig uw leeftijd om door te gaan.
Heerlijk, de zomer in je glas! Rosé is voor de Nederlandse markt veelal een populair seizoensproduct. Maar hoe wordt rosé eigenlijk gemaakt? En welke verschillende stijlen zijn er?
Naar verluidt behoort rosé tot de oudste, meest oorspronkelijke wijnen. De oude Grieken dronken zelfs bijna uitsluitend rosé. Maar goed, toen werd wijn vaak ook aangelengd met water of juist gearomatiseerd met honing en specerijen.
Het was destijds gebruikelijk om rode en witte druiven te blenden. Verschillende druivenrassen stonden vaak door elkaar aangeplant en werden dus gelijktijdig geplukt. Ook nu komen we deze praktijk van gemengde aanplant nog tegen, bijvoorbeeld in de vorm van ‘Gemischter Satz’ in de Weense wijnbouw (Oostenrijk), of als ‘complantation’ in de Elzas. In Portugal en Zuid-Afrika kennen we dit gebruik als 'field blend', zoals bijvoorbeeld bij de Patatsblanc van Reenen Borman.
Anderzijds waren rode wijnen vroeger vaak wrang en erg tanninerijk door hun ouderwetse perstechnieken en ongecontroleerde vergisting. Mede hierdoor genoot de rosé wijn meestal de voorkeur.
Al in de zesde eeuw voor Christus brachten de Etrusken wijnranken naar Massalia, wat later Marseille zou gaan heten. De fijne zalmroze wijnen uit de Provence werden al snel populair in de hele mediterrane regio. Ook nu nog wordt in de Provence 30% van alle rosé wereldwijd geproduceerd.
Niet enkel in productie maar ook in gebruik blinken de Fransen uit. In 2019 werd maar liefst 35% van alle rosé in Frankrijk geconsumeerd.
Diverse stijlenSchilweking
Schilweking of ‘maceratie’ is de meest voorkomende productiemethode en
levert over het algemeen de beste kwaliteit. Na de oogst worden rode
druiven geperst en laten ze het sap en de druivenschillen een korte tijd
met elkaar in contact. Door dit korte schilcontact wordt er slechts weinig pigment
van de schil door het sap opgenomen. Na de schilweking wordt het sap van de
schillen gescheiden waarna de fermentatie verder gaat. Het sap heeft daardoor vrijwel
altijd een licht roze kleur.
Saignée
Hier laat men vroeg in het proces sap aflopen uit een vat waarin rode wijn
wordt gevinifieerd. Zodoende blijft er in het vat in verhouding minder sap in contact met
de pulp en zullen kleur en smaakconcentratie van de rode wijn toenemen. Het
afgetapte sap is door kort contact met de pulp roze van kleur en fermenteert
verder zonder contact met de schillen. Deze rosé is veelal donkerder
van kleur en in een enkel geval krijgt hij van de wijnmaker ook een houtopvoeding. Hoewel deze 'afloopwijn' in zekere zin een bijproduct is,
hoeft de kwaliteit vaak niet onder te doen voor andere technieken. Vaak resulteert
deze stijl in een vollere body met meer aardse toetsen en meer kruidigheid.
Blenden
In sommige gevallen worden witte en rode druiven 'geblend' om zo tot het
gewenste resultaat te komen. Deze methode komt minder vaak voor, maar is geen rariteit. Champagne
is de enige geclassificeerde herkomst waar het is toegestaan om rosé te maken
door rode wijn aan witte wijn toe te voegen.
Directe pers
Als druiven direct na de oogst geperst worden, kan er toch nog wat pigment
overgaan van de schilletjes op het sap. Het soort persing is hier van groot
belang; pneumatische persing verloopt doorgaans langzamer en kan tot wel 3 uur
duren. Er is dan wel degelijk contact met de schillen, maar zo weinig dat de uiteindelijke
wijn hoogstens een zeer zacht-roze kleur krijgt. Deze methode wordt vaak
gebruikt in de Loire
(Frankrijk).
Meer dan zomerwijn
Rosé is voor de Nederlandse markt veelal een populair seizoensproduct.
Toch mag rosé wat ons betreft ook buiten de warme lente- en zomermaanden meer
aandacht krijgen. De betere rosé is gastronomisch heel goed inzetbaar en kan een
mooie brug zijn in een wijnarrangement. In ons assortiment hebben wij zowel lichtvoetige plezierrosé
als ook de meer gastronomische stijlen. Bekijk deze hier.